Żaden rodzic chrześcijański nie ma prawa pozbawiać dziecka, zaraz po jego narodzeniu bezcennej łaski stania się dzieckiem Bożym poprzez sakrament odrodzenia w chrzcie świętym (por. KKK 1250).
Właściwym miejscem Chrztu świętego jest kościół parafialny miejsca zamieszkania powyżej trzech miesięcy (nie zameldowania)rodziców dziecka.
W przypadku chrztu dziecka, „gwarancją” chrześcijańskiej wiary i wychowania stają się rodzice i rodzice chrzestni. Dlatego podstawowym warunkiem dopuszczenia dziecka do chrztu jest postawa chrześcijańskiego życia rodziców i chrzestnych dziecka.
W celu dokonania formalności związanych z chrztem, rodzice są zobowiązani dostarczyć do kancelarii parafialnej akt urodzenia dziecka, oraz zaświadczenia dla rodziców chrzestnych.
Zgodnie z przepisami prawa kościelnego rodzicem chrzestnym może zostać osoba wierząca, praktykująca, odpowiedzialna, która ukończyła 16 rok życia, przyjęła sakrament bierzmowania i nie żyje w stałej okoliczności grzechu (np. konkubinat czy wyłącznie ślub cywilny).
W przypadku osoby dorosłej pragnącej przyjąć sakrament chrztu świętego konieczny jest dłuższy okres przygotowania do przyjęcia tego sakramentu – tzw. katechumenat. Przygotowanie to ma na celu umożliwienie łączności ze wspólnotą Kościoła, a także osiągnięcie dojrzałości w nawróceniu i w wierze (por. KKK 1247-1249).