Sakrament pojednania
KKK 1422 „Ci zaś, którzy przystępują do sakramentu pokuty, otrzymują od miłosierdzia Bożego przebaczenie zniewagi wyrządzonej Bogu i równocześnie dostępują pojednania z Kościołem, któremu, grzesząc, zadali ranę, a który przyczynia się do ich nawrócenia miłością, przykładem i modlitwą” (Sobór Watykański II, konst. Lumen gentium, 11).
Istnieje pięć nieodłącznych warunków dobrej spowiedzi.
1.Rachunek sumienia
Tylko dobrze przeprowadzone przygotowanie do spowiedzi, polegające na stanięciu w prawdzie przed Bogiem i przed swoimi grzechami sprawia, iż spowiedź jest owocna i przynosi rzeczywistą poprawę naszego chrześcijańskiego życia.
Gdy nie pamiętamy popełnionych grzechów, bądź też nie jesteśmy ich świadomi, nieodłączoną pomocą są rachunki sumienia, które pomagają nam przygotować się właściwie do spowiedzi.
2. Żal za grzechy
Jest bólem duszy i znienawidzeniem popełnionego grzechu . Wypływa z miłości względem Boga. Tylko osoba, która żałuje szczerze popełnionych grzechów może otrzymać rozgrzeszenie.
3. Mocne postanowienie poprawy
Wynika z żalu za grzechy i jest postawą pragnienia, aby z wszelkich sił unikać popełniania wyznanych grzechów w przyszłości.
4. Szczere wyznanie grzechów
Tylko szczere wyznanie wszystkich grzechów kapłanowi pozwala nam na nowo otworzyć się na Boga i Jego łaskę, aby otrzymać rozgrzeszenie.
5. Zadośćuczynienie
Wiele grzechów przynosi szkodę bliźniemu. Należy uczynić po spowiedzi wszystko co możliwe, aby tę szkodę naprawić (np. oddać skradzione rzeczy, czy przywrócić dobre imię osobie, którą niesłusznie obmówiliśmy). Rozgrzeszenie usuwa grzech, lecz nie usuwa wszelkiego nieporządku, jaki wyrządził grzech. Rodzajem zadośćuczynienia za popełnione grzechy, których nie da się bezpośrednio naprawić, jest pokuta, każdorazowo nadawana przez spowiednika, którą penitent jest zobowiązany w najbliższym czasie po spowiedzi wypełnić.
Spowiedź Święta w naszej Parafii w każdy pierwszy piątek miesiąca przed Mszą świętą.